Leszno

Przez ponad 2 godziny 3 osoby opowiadały o tej samej sytuacji i żadna z nich nijak nie potrafiła wykazać, ani wskazać konkretnych działań na szkodę Teatru Miejskiego w Lesznie, które popełniła  Beata Kawka. Tak jednym zdaniem można podsumować pierwszą rozprawę.

118 dni. Tyle minęło od czasu gdy złożyłem wniosek o zwiększenie bezpieczeństwa w parku Jonstona. W międzyczasie był projekt budżetu obywatelskiego, który nie otrzymał wystarczającego poparcia. Lato w pełni, a w parku nie dzieje się nic. Ten artykuł, to krótka historia, która obrazuje jak “szybko” załatwia się proste sprawy w Lesznie i jak w mojej ocenie prezydent Łukasz Borowiak podchodzi do realnych problemów mieszkańców.

Na ostatniej sesji w czasie dyskusji nad raportem Bolesław przedstawił porównanie miasta Leszna z innymi miastami. Jest to o tyle dobre, że mając punkt odniesienia możemy ocenić ,czy idziemy w dobrym kierunku czy nie. Nie patrząc na otoczenie i opierając się jedynie o własne dane historyczne jesteśmy jakby w punkcie zawieszenia.

“Dobry raport o stanie gminy powinien być nie tylko rzetelny i zawierać dużą ilość informacji. Równie ważna jest forma raportu, która zainteresuje mieszkańców i będzie wolna od urzędowej nowomowy czy specjalistycznego żargonu. To nie może być jedynie zestawienie liczb i wskaźników. Potrzebne jest również pogłębione przedstawienie kilku najważniejszych osiągnięć i wyzwań, które zajmowały uwagę władz w minionym roku. Przy okazji można pochwalić się największymi sukcesami, ale też wskazać problemy i zarysować cele na kolejny rok.” To słowa z którymi jak najbardziej się zgadzam i takiego też raportu bym oczekiwał.

Budżet obywatelski 2019 – 18 projektów zatwierdzonych przez komisję. Wszystkie ciekawe i rozwojowe. Jednak jest kilka “ale” i o tych “ale” chciałbym słów kilka napisać

Większość wpisów oparta jest o dokumenty, które w ramach informacji publicznej otrzymuje Bolesław Poślednik. Przyszedł czas na mnie. Na początku maja zadebiutowałem i wysłałem po raz pierwszy kilka zapytań do UM Leszno. Chciałbym się z Wami podzielić wrażeniami.

Nasze wnioski, o których pisaliśmy trafiły na obrady sesji Rady. Wywiązała się całkiem ciekawa dyskusja, a zwłaszcza nad dwoma. Jeden dotyczył przywrócenia retransmisji obrad sesji Rady. Drugi dotyczył zwolnienia osób, które ukończyły 70 rok życia z posiadania Leszczyńskiej Karty Miejskiej korzystających z bezpłatnych przejazdów komunikacją miejską. Do tych dwóch wniosków się odniosę, bo wywiązała się dyskusja, a i kilka nieścisłości się wkradło.

Jako że złożyłem 2 wnioski, byłem obecny na obradach Komisji Skarg Wniosków i Petycji. To co zobaczyłem i usłyszałem wywarło na mnie właśnie takie wrażenie – radnym się nie chce. Nie dotyczy to oczywiście wszystkich, ale części radnych nie chce się przychodzić, a części radnych nie chce się… sikać. Ale od początku.

 „Jawność” działania samorządu doskonale obrazuje stopień trudności dostępności obywatela do informacji publicznej. Przecież to ustawa o finansach publicznych zobowiązuje samorząd i wszystkie jego jednostki do jawności i przejrzystości finansów publicznych – i co z tego, że zobowiązuje. Ten problem poruszałem już w poście traktującym o jawności i transparentności działania w samorządzie leszczyńskim, a dokładniej w MOSiR Leszno , którym administruje p. Sławomir Kryjom.

Machina ruszyła. Spośród 5 naszych wniosków 3 zostały rozpatrzone pozytywnie, jeden “zawieszony” a jeden wycofaliśmy i będziemy go modyfikować. Na początek troszkę o samej komisji. Podobno to była jedna z najdłuższych. Prawda, siedzieliśmy prawie do godziny 20:00, ale było warto.  Komisja była prawie w pełnym składzie. Nieobecny był Sławomir Mocek.